موسیقی ما- «با سایه قرار گذاشتیم که من نی‌نوا را بنویسم و او مثنوی را که این موسیقی بیاید روی آن شعر. موسیقی که تمام شد، با جمشید عندلیبی و مجید درخشانی رفتیم پیش «سایه» تا او موسیقی را بشنود؛ همین‌طور که آن قطعه در حالِ پخش بود؛ به خودم آفرین می‌گفتم. از خودم می‌پرسیدم: «این قطعه را من نوشته‌‌ام؟» قطعه که تمام شد، سایه مدتی سکوت کرد. خب انگار به آن سکوت نیاز بود؛ بعد گفت این موسیقی خودش شعر دارد؛ برای چه آن را می‌خواهی یک چیز به آن اضافه کنی.»

 اینها را حسین علیزاده روز گذشته در مصاحبه‌اش با «عباس سجادی» گفت وقتی موسیقی ایران شاهدِ یک اتفاقِ بزرگ چون انتشارِ پارتیتورهای «نی‌نوا» به همراه دست‌نوشته‌ها و تمام حک و اصلاح‌هایی بود که آهنگ‌ساز در زمانِ نگارشِ این اثر انجام داده است. انتشارِ این اثر و دیگر آثار انتشارات «تار و پود» البته که اهمیتِ بسیار دارد؛ اما اتفاقِ مهم‌تر در برنامه‌ی روز گذشته، صحبت‌های «حسین علیزاده» بود، آن هنگام که از «عشق» گفت. از اینکه با تمام ناملایماتی که موسیقی ایران به آن دچار است، هیچ‌گاه ناامید نشده است و اتفاقا امید بسیاری به جوانانی دارد که دارند این همه جنب و جوش در موسیقی ایران به وجود می‌آورند. بزرگِ موسیقی ایران همچنین همه را به «مهر» دعوت کرد، به  دوستی و این بزرگ‌ترین هدیه‌اش در مراسمی بود که خیلی‌ها به احترامش آمده بودند.

«حسین علیزاده» آلبوم «نی‌نوا» را اولین بار سالِ 62 منتشر کرد؛ اما طبقِ گفته‌های خودش هسته‌ی اصلی خلقِ آن به سالِ 56 باز می‌گردد. او که به دستگاهِ «نوا» علاقه‌ی بسیار داشته است، از این دستگاه برای نوشتنِ قطعه بهره می‌گیرد و آن را با ارکستر زهی ادغام می‌کند و اثری می‌شود که خودش آن را رنگِ غروب می‌داند. چندی قبل، آهنگ‌سازِ‌ دیگری ابهاماتی درباره‌ی این قطعه ایجاد کرد که حالا انتشار پارتیتور و دست‌نوشته‌های «علیزاده» خطِ بطلانی برای تمامی آن ابهامات است.

اما روز گذشته، جلد ششم ده قطعه برای تار نیز به انتشار درآمد. اثری که «حسین علیزاده» در مقدمه‌ی آن برای استادش -هوشنگ ظریف- نوشته است: «روزهای شنبه و ما سر کلاس در انتظار ..، طنین قدم هایش در بازار و دبستان حافظ لحظه به لحظه نزدیک می شد .نغمه‌های رویا زودتر از ورودش همه جا را پر می کرد . در باز می شد و مردی خوش اندان و خوش سیما هدیه ای داشت، صداهای رنگین با قلبی مهربان .عشق را کاشت تا عاشق شویم تا عاشق بمانیم با یاد و نامش»
 
سید عباس سجادی

• «نی‌نوا» یکی از پر اقبال‌ترین آثار موسیقیایی ملی ایران در چهاردهه گذشته است که شهرتی فرامرزی دارد.
• در نی‌نوا، علاوه بر نقش محوری آهنگساز و تنظیم‌کننده و نگارش هوشمندانه پارتیتور،‌نقش نوازندگان کاربلد و خوش‌حس قطعات به‌ویژه تکنوازی نی جمشید عندلیبی نقش قابل توجه و اعتنایی جدی است
• مجموعه آثارِ جدید «تار و پود» حاصل تلاش و تفکر جمعی و گروهی است که این نگاه گروهی حتی در شخصیت کسی به نام حسین علیزاده تلالو داشته است.
• خوشبختانه هم اکنون علیزاده چه در حوزه شاگردپروری و چه در حوزه خلق آثار راه خود را همچون گذشته ادامه می‌دهد.

علی بوستان

•  در مجموعه پیش رو تلاش شده تا تمام جوانب آموزشی لحاظ و نگاه جدیدی به ارکستراسیون و تکنوازی عرضه شود.
• «پریسا پولادیان» نه تنها نوازنده و هنرجو بلکه به عنوان دستیار آموزش به همراه رادمان توکلی و بهزاد میرزایی در نظام آموزشی خانه موسیقی حسین علیزاده فعالیت می‌کنند.

کیاوش صاحب‌نسق

• جلد دوم کتاب «ده قطعه برای تار» برای من شانزده، هفده ساله مواجه با یک کتاب به معنای واقعی کلمه بود. این کتاب حیرت‎آور بود، دقت رسم‎الخط، توضیحات کافی و ثبت جسورانه پیچیدگی‌های ذهنی یک آهنگساز و یک هنرمند از ویژگی‌های آن بود.
• در این کتاب‌ها ما گستره‌های صوتی را مشاهده می‌کنیم که با هم پرسش و پاسخ دارند و فقط یک مجموعه برای تمرین تار نیستند. در این مجموعه نگاه ویژه‌ای وجود دارد و تار را تبدیل به یک ساز چند صدایی کرده است.

 
حسین علیزاده

• همیشه گفته‌ام صحنه امن‌ترین جایی است که من در آن قدم می‌گذارم.
•  در تمام این سال‌هایی که گذشته است، با خودم فکر کرده‌ام که ای کاش زمانی که ما اهالی موسیقی کنار یکدیگر می‌نشینیم، به جای اینکه درباره‌ی مجوزها و مشکلات و لغو کنسرت‌ها حرف بزنیم درباره‌ی خود موسیقی حرف می‌زدیم.
• چه زمانی می‌رسد که ما با یکدیگر درباره‌ی پرواز خیال‌مان صحبت کنیم و مدام نگوییم که بیمه‌مان چه شد؟ - ما مدام دچار نا‌رضایتی از همه چیز هستیم و برای اینکه در لایه‌های عمیقِ خودمان نرویم، مدام در سطح صحبت می‌کنیم؛ اما باید در این باره صحبت کنیم که چرا طرف هنر آمده‌ایم؟
•  با تمام بدرفتاری‌هایی که در این سال‌ها به موسیقی شده است، نباید اجازه دهیم که فرصتِ رابطه حسی و قلبی و عاطفی‌مان را از دستمان بگیرند.
•  من همه را به عشق دعوت می‌کنم.
•  ما نباید ناامید شویم.
• من در تمام 50 سالی که در زمینه‌ی تدریس فعال بودده‌ام، همیشه امیدوار بوده‌ام و فکر کرده‌ام موسیقی هم‌چنان جنب و جوش خوبی دارد و به خصوص از میانِ نسل جوئان و نوجوان چهره‌های خوبی آمده‌اند.
•  در هنر اصلا چنین چیزی وجود ندارد
• ما گوهری را به نام هنر به یکدیگر امانت می‌دهیم و به همین خاطر است که باید در این باره صحبت کنیم که این آثار چگونه شکل گرفتند؟

---