همراه با گروه موسیقی وزیری
کیوان ساکت و وحید تاج کنسرت خیریه برگزار کردند
موسیقی ما- کنسرت خیریه گروه وزیری به سرپرستی «کیوان ساکت» و خوانندگی «وحید تاج» با حمایت از زنان سرپرست خانوار و باهمت بنیاد خیریه فیروز نیا 10 خردادماه سال جاری در تالار وحدت برگزار شد و «کیوان ساکت» در این برنامه که در ماه مبارک رمضان روی صحنه رفت، برای خسرو آواز ایران آرزوی سلامتی کرد.
«کیوان ساکت» در ابتدای برنامه ضمن تشکر از بنیاد خیریه فیروز نیا که در شرایط دشوار امروز به فکر بخشی از هموطنان یعنی بانوان سرپرست خانوار است، گفت: «برنامه ما در این دو نوازی نخست چیز دیگری بود اما به توصیه دوستان این برنامه را اجرا میکنیم و خواهش من از کسانی که در سالن حضور دارند این است که بنیاد را حمایت کنند تا نشان دهیم با تمام فشارها، دشواریهایی که هرکدام داریم هنوز معرفت، اخلاق و انسانیت در جامعه ایرانی نمرده و نخواهد مرد!»
آهنگساز و سرپرست گروه وزیری همچنین با اشاره به استفاده از کلمه «سپاس» و ارزش آن بیان کرد: «ما بابیان این کلمه، سه نیروی زیبای «گفتار نیک، اندیشه نیک و کردار نیک» را برای دوستانمان میخواهیم و سپاس بر همه شما!»
بخش نخست این برنامه با دو نوازی سهتار و پیانو همراه بود که کیوان ساکت همراه با نواختن ساز سهتار به دکلمه شعر «دست» فریدون مشیری پرداخت و همزمان مخاطبان این هنرمند که امکان حضور در سالن را نداشتند از طریق صفحه شخصی ایشان در اینستاگرام بهصورت لایو شاهد این دو نوازی بودند. بخش دوم این کنسرت با ضربی برگ و باد آغاز شد و مخاطبان شاهد اجرای سازوآواز بانوای ساز نی، عود و کمانچه بودند و تصانیف فسانه، وای بر دل من، بی کاروان کولی و ای ایران از ساختههای کیوان ساکت با صدای وحید تاج به اجرا درآمد و در بخش دیگری از این اجرا، چهارمضراب شوشتری، ضربی سهگاه، تکنوازی دف شنیدنی شد.
سروش عازمی خواه (پیانو)، مهدی غلامی (دف)، اشکان مرادی (کمانچه)، سالار زمانیان (تار)، کیارش ساکت (تار) و علیاکبر خادم (تمبک) اعضای گروه «وزیری» به سرپرستی «کیوان ساکت» آهنگساز ، تنظیم و نوازنده تار را به خوانندگی «وحید تاج» تشکیل میدادند و «بهنام ابوالقاسم» نوازنده پیانو نیز در بخش نخست کیوان ساکت را همراهی کرد.
بخشی از عواید کنسرت خردادماه گروه وزیری به بنیاد خیریه فیروز نیا، که بیشتر زنان بیبضاعت و سرپرست خانوار را تحت پوشش دارد، تقدیم شد.
«کیوان ساکت» در ابتدای برنامه ضمن تشکر از بنیاد خیریه فیروز نیا که در شرایط دشوار امروز به فکر بخشی از هموطنان یعنی بانوان سرپرست خانوار است، گفت: «برنامه ما در این دو نوازی نخست چیز دیگری بود اما به توصیه دوستان این برنامه را اجرا میکنیم و خواهش من از کسانی که در سالن حضور دارند این است که بنیاد را حمایت کنند تا نشان دهیم با تمام فشارها، دشواریهایی که هرکدام داریم هنوز معرفت، اخلاق و انسانیت در جامعه ایرانی نمرده و نخواهد مرد!»
آهنگساز و سرپرست گروه وزیری همچنین با اشاره به استفاده از کلمه «سپاس» و ارزش آن بیان کرد: «ما بابیان این کلمه، سه نیروی زیبای «گفتار نیک، اندیشه نیک و کردار نیک» را برای دوستانمان میخواهیم و سپاس بر همه شما!»
بخش نخست این برنامه با دو نوازی سهتار و پیانو همراه بود که کیوان ساکت همراه با نواختن ساز سهتار به دکلمه شعر «دست» فریدون مشیری پرداخت و همزمان مخاطبان این هنرمند که امکان حضور در سالن را نداشتند از طریق صفحه شخصی ایشان در اینستاگرام بهصورت لایو شاهد این دو نوازی بودند. بخش دوم این کنسرت با ضربی برگ و باد آغاز شد و مخاطبان شاهد اجرای سازوآواز بانوای ساز نی، عود و کمانچه بودند و تصانیف فسانه، وای بر دل من، بی کاروان کولی و ای ایران از ساختههای کیوان ساکت با صدای وحید تاج به اجرا درآمد و در بخش دیگری از این اجرا، چهارمضراب شوشتری، ضربی سهگاه، تکنوازی دف شنیدنی شد.
سروش عازمی خواه (پیانو)، مهدی غلامی (دف)، اشکان مرادی (کمانچه)، سالار زمانیان (تار)، کیارش ساکت (تار) و علیاکبر خادم (تمبک) اعضای گروه «وزیری» به سرپرستی «کیوان ساکت» آهنگساز ، تنظیم و نوازنده تار را به خوانندگی «وحید تاج» تشکیل میدادند و «بهنام ابوالقاسم» نوازنده پیانو نیز در بخش نخست کیوان ساکت را همراهی کرد.
بخشی از عواید کنسرت خردادماه گروه وزیری به بنیاد خیریه فیروز نیا، که بیشتر زنان بیبضاعت و سرپرست خانوار را تحت پوشش دارد، تقدیم شد.
تاریخ انتشار : شنبه 13 خرداد 1396 - 20:09
دیدگاهها
سپاس کلمه ای ایرانیست و یادگار زرتشت که همواره میگفت سه چیز را پاس بدارید: پندار نیک (پاس یک)، گفتار نیک (پاس دو)، کردار نیک (پاس سه). پاس = پاسداشت و پاسداری از سه نیک. و ایرانیان با گفتن سه پاس (سپاس) به همدیگر یادآور این سه مورد مهم میشدند.
در پاسخ باید گفت:
- آنچه در متن آمده حاصل ذوقیات و بافتههای ذهنی یک شخص است و هیچ ریشه تاریخی ندارد.
- كلمه سپاس، یک کلمه اوستایی و به گویش گاتهایی (یا دیگر لهجههای کهن اوستایی) نيست و از همین روی نمیتواند یادگار زرتشت باشد. و واژه سپاس به صورت «سه + پاس» نیست. در زبان اوستایی نیز عدد 3 به صورتِ θri (ثری) و θr (ثر) خوانده میشود. برای مثال در اوستا، یسنای 9، بند 8 اژی دهاک با صفتِ سه پوزه (به اوستایی: θri-zafanem) خوانده شده است. در یسنای 11، بند 1 نیز برای عدد 3 از واژهیِ θrâyô استفاده شده است. در یسنایِ 19، بند 16واژهیِ θri و در یسنای 57، بند 6 برای عبارت «سه شاخه» از واژهیِ θry-axshtîshca استفاده شده است.[1]
- واژه «سپاس» نهايتاً يك واژه فارسی ميانه (پهلوی) هست و اصل آن espas بود. واژه «ناسپاس» نیز به صورتِ an espas خوانده میشد.[2] يعنی در اصلِ كلمه سپاس (espas) به هیچ روی عدد 3 وجود ندارد و لذا سپاس به معنی سه عدد پاس (گفتار نيك و پندار نيك و كردار نيك) نيست.
- سعدی استاد ادب پارسی، میگوید: «سگ حقشناس به از آدمی ناسپاس». که این نشان میدهد، ناسپاس در مقابل حقشناس هست. پس واژه «سپاس» به معنی «حق شناسی» هست. (نه 3 عدد پاس!
امیدورارم اقای ساکت هر چه را اینجا و انجا می شنود برای اظهار فضل نقل نکند کمی مطالعه و تحقیق و سواد هم خوب است اقای ساکت!!!
افزودن یک دیدگاه جدید