در همایش نکوداشت مولانا تقدیر شد
حسین علیزاده: میتوانیم هنرمندان دیگر کشورها را با نشان هنرمندان خودمان تقدیر کنیم
موسیقی ما - «حسین علیزاده» روز گذشته نشان مولانا را دریافت کرد. نشانی که از دریافت آن اظهار خوشحالی کرد و آن را باعثِ افتخارش دانست. او بعد از دریافت این نشان، به این مساله اشاره کرد که میتوانیم هنرمندان کشورهای دیگر را با نشان هنرمندان خودمان تقدیر کنیم. سال گذشته همین زمانها بود که «حسین علیزاده» در نامهای اعلام کرد که حاضر نیست نشان شوالیه را دریافت کند.
او نوشت به «حسین علیزاده» بودن بسنده میکند. پس از آن البته استادِ آهنگساز دیگر چندان توضیحی دربارهٔ آن نداد تا چند ماه قبل در دانشگاهی در خارج از ایران به طور مفصل از آن تصمیم گفت. از اینکه دریافتِ نشانِ افتخار از یک کشور، ملیت و فرهنگ دیگر میتواند ارزش بسیار زیادی داشته باشد؛ اما او نمیتواند در کشوری که به موسیقی ظلم میشود، به نشانی بسنده کند که در سفارت فرانسه داده میشود: «بیرون سفارت میمانم و از موسیقی سرزمینم دفاع میکنم. در این راه هم اصلا تنها نیستم. میلیونها آدم پشت این تفکر هستند و به من این جسارت و جرات را میدهند که در این راه ثابتقدم باشم.» او خود به این مساله اشاره داشت که این برای اولین بار است که در این خصوص صحبت میکند: «وقتی این تصمیم را گرفتم، با خودم قسم خوردم یک سال هیچ حرفی در این خصوص نزنم و مصاحبه نکنم. پنج روز برای تصمیم گیری در این زمینه بیخواب بودم، وقتی نامه را نوشتم، گریه میکردم. با خودم فکر کردم، قرار است با دریافتِ این نشان، چه اتفاقی برای من بیفتد؟ شوالیهٔ تار میشوم؟ شوالیهٔ موسیقی ایران؟ اصلا این چه عنوانی است؟ چرا من باید به این نشان افتخار کنم، آن هم درحالیکه از طرفِ تمام مردم ایران و دنیا بارها و بارها تشویق شده و به بالاترین افتخارات رسیدهام. فکر کردم، سمبلِ افتخاراتی که به من داده شده اسات، این چیزی نیست که به سینهٔ من نواخته میشود. سمبلش آن چیزی است که در قلب و روح من کاشته شده و در همهٔ این سالها به من جرات و جسارت کار کردن و وجود داشتن میدهد.»
خالق نینوا، این روزها کمتر گفتوگو میکند یا در مجامع عمومی ظاهر میشود. آن نامه را نوشت و چند ماهی را در خارج از کشور گذراند تا تور کنسرتهایش را برگزار کند. او چند روز قبل در جشنوارهٔ جوان به عنوان داور فعالیت کرد و حالا دیروز در ایران در همایشی که برای نکوداشت مولانا بود، بعد از دریافت جایزهاش گفت: » آنقدر هنرمند بزرگ در این کشور داریم که میتوانیم هنرمندان دیگر کشورها را با نشان این هنرمندان مفتخر کنیم.»
همایش نکوداشت مولانا یکشنبه در دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد و در آن از چند چهرهٔ هنری تقدیر شد؛ چهرههایی که در میانشان محمود فرشچیان بود و سعیده قدس و البته او. در این مراسم «محمد معتمدی» ابتدا قطعاتی را اجرا کرد و بعد از آنجایزهٔ «حسین علیزاده» داده شد. خالق سواران دشت امید همچنین به این مساله اشاره کرد که: «امیدوارم در کشوری که بزرگانی چون مولانا، حافظ، خیام و دیگران دارد، هنرمندان دیگر کشورها به این نشانها مفتخر شوند؛ چون ما آنقدر هنرمند بزرگ در این کشور داریم که میتوانیم دیگران را به تندیس و نشان این بزرگان مفتخر کنیم.»
در کنار او البته خیلیهای دیگر هم تقدیر شدند. دکتر امیرحسین شاهخلیلی (مولویشناس)، عبدالرحیم گواهی (تحقیق)، علیقلی محمودی بختیاری (شعر و ادبیات)، حسین علمی (انتشارات)، حسین وحیدی (مولف ۲۰ جلد کتاب فرهنگ مولانا)، دکتر محسن فرشاد یکتا (دبیری انجمن)، حجتالاسلام والمسلمین سید محمود دعایی (مدیرمسئول روزنامه اطلاعات). همچنین با اهدای لوح و تندیس از جمشید مشایخی و مهدیه الهی قمشهای تجلیل شد.
او نوشت به «حسین علیزاده» بودن بسنده میکند. پس از آن البته استادِ آهنگساز دیگر چندان توضیحی دربارهٔ آن نداد تا چند ماه قبل در دانشگاهی در خارج از ایران به طور مفصل از آن تصمیم گفت. از اینکه دریافتِ نشانِ افتخار از یک کشور، ملیت و فرهنگ دیگر میتواند ارزش بسیار زیادی داشته باشد؛ اما او نمیتواند در کشوری که به موسیقی ظلم میشود، به نشانی بسنده کند که در سفارت فرانسه داده میشود: «بیرون سفارت میمانم و از موسیقی سرزمینم دفاع میکنم. در این راه هم اصلا تنها نیستم. میلیونها آدم پشت این تفکر هستند و به من این جسارت و جرات را میدهند که در این راه ثابتقدم باشم.» او خود به این مساله اشاره داشت که این برای اولین بار است که در این خصوص صحبت میکند: «وقتی این تصمیم را گرفتم، با خودم قسم خوردم یک سال هیچ حرفی در این خصوص نزنم و مصاحبه نکنم. پنج روز برای تصمیم گیری در این زمینه بیخواب بودم، وقتی نامه را نوشتم، گریه میکردم. با خودم فکر کردم، قرار است با دریافتِ این نشان، چه اتفاقی برای من بیفتد؟ شوالیهٔ تار میشوم؟ شوالیهٔ موسیقی ایران؟ اصلا این چه عنوانی است؟ چرا من باید به این نشان افتخار کنم، آن هم درحالیکه از طرفِ تمام مردم ایران و دنیا بارها و بارها تشویق شده و به بالاترین افتخارات رسیدهام. فکر کردم، سمبلِ افتخاراتی که به من داده شده اسات، این چیزی نیست که به سینهٔ من نواخته میشود. سمبلش آن چیزی است که در قلب و روح من کاشته شده و در همهٔ این سالها به من جرات و جسارت کار کردن و وجود داشتن میدهد.»
خالق نینوا، این روزها کمتر گفتوگو میکند یا در مجامع عمومی ظاهر میشود. آن نامه را نوشت و چند ماهی را در خارج از کشور گذراند تا تور کنسرتهایش را برگزار کند. او چند روز قبل در جشنوارهٔ جوان به عنوان داور فعالیت کرد و حالا دیروز در ایران در همایشی که برای نکوداشت مولانا بود، بعد از دریافت جایزهاش گفت: » آنقدر هنرمند بزرگ در این کشور داریم که میتوانیم هنرمندان دیگر کشورها را با نشان این هنرمندان مفتخر کنیم.»
همایش نکوداشت مولانا یکشنبه در دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد و در آن از چند چهرهٔ هنری تقدیر شد؛ چهرههایی که در میانشان محمود فرشچیان بود و سعیده قدس و البته او. در این مراسم «محمد معتمدی» ابتدا قطعاتی را اجرا کرد و بعد از آنجایزهٔ «حسین علیزاده» داده شد. خالق سواران دشت امید همچنین به این مساله اشاره کرد که: «امیدوارم در کشوری که بزرگانی چون مولانا، حافظ، خیام و دیگران دارد، هنرمندان دیگر کشورها به این نشانها مفتخر شوند؛ چون ما آنقدر هنرمند بزرگ در این کشور داریم که میتوانیم دیگران را به تندیس و نشان این بزرگان مفتخر کنیم.»
در کنار او البته خیلیهای دیگر هم تقدیر شدند. دکتر امیرحسین شاهخلیلی (مولویشناس)، عبدالرحیم گواهی (تحقیق)، علیقلی محمودی بختیاری (شعر و ادبیات)، حسین علمی (انتشارات)، حسین وحیدی (مولف ۲۰ جلد کتاب فرهنگ مولانا)، دکتر محسن فرشاد یکتا (دبیری انجمن)، حجتالاسلام والمسلمین سید محمود دعایی (مدیرمسئول روزنامه اطلاعات). همچنین با اهدای لوح و تندیس از جمشید مشایخی و مهدیه الهی قمشهای تجلیل شد.
منبع:
اختصاصی سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : دوشنبه 6 مهر 1394 - 13:41
دیدگاهها
قابل توجه پاگانینی زدهای زنبورک نواز که دلشان برای نشان شوالیه غش می رود!!
افزودن یک دیدگاه جدید