باغ های نیشابور
type:
بی کلام
امتیاز:
خواننده:
بی کلام (اثری از علیرضا مشایخی)
آهنگساز:
علیرضا مشایخی
نوازنده ها:
پیانو: پری برکشلی / ارکستر مجلسی ایران به رهبری ایوو مالک / ارکستر کامراتا بوداپست به رهبری منوچهر صهبایی / گروه سازهای کوبهای کنسرواتوار نوور به رهبری علیرضا مشایخی
ژانر:
انتشارات:
ماهور
تعداد قطعات:
3
فصل انتشار:
بهار
ماه انتشار:
ارديبهشت
سال انتشار:
1392
توضیحات:
علیرضا مشایخی در سال ۱۳۱۸ در تهران متولد شد. او به عنوان آهنگساز و محققِ میهمان حدود ۱۵ سال با دانشگاه اوترختِ هلند همکاری داشته است. او در مجموعهی دورنمای موسیقی قرن ۲۱، بین ۲۳ آهنگسازی بود که مؤسسهی فیلیپس آثارشان را منتشر کرده است. قطعهی «شور» که اولینبار در موزهی شهر آمستردام اجرا شده در آنتولوژی موسیقیِ الکترونیک ۱۳۰۵-۱۳۸۵ مؤسسهی سابروزا منتشر شده است. مشایخی بیش از ششصد اثر دارد که در ۲۲۵ شماره ی اثر (اُپوس) دستهبندی شده است. او در سال ۱۳۷۲ همراه استاد فریماه قوامصدری گروه موسیقی تهران را پایهگذاری کرد و «ارکستر موسیقی نو» را تشکیل داد. از این ارکستر تا کنون شش سیدی منتشر شده است. در سال ۱۳۹۱ «گروه مجلسی علیرضا مشایخی» توسط وی تشکیل شد که تا کنون دو اجرا داشته است. علیرضا مشایخی عضو هیئت علمی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران است.
پری برکشلی تحصیل موسیقی را در هنرستان عالی موسیقی تهران در کلاس کیتی خسروی (پیانیست روسی) آغاز کرد. در دوازده سالگی اولین رسیتال خود را اجرا کرد. او همراه پدرش (دکتر مهدی برکشلی) برای ادامهی تحصیلِ موسیقی به پاریس رفت. در پاریس به مدت ده سال در آکادمی مارگریت لونگ کنسرواتوار رژیونال اِمییِن و کنسرواتوار ملی عالی پاریس تحصیل موسیقی کرد و موفق به اخذ جایزهی اول شد. جوایز دیگری نیز از جمله جایزهی «بهترین اجراکنندهی باخ» را دریافت کرد. استادان او در رشتهی پیانو ایوون لوریو، ژرمن مونیه و ایوون لوفهبور بودند که هر سه از پیانیستها و مدرسان مشهور فرانسهاند. هنگامی که در کنسرواتوار ملی عالی پاریس در کلاس ایوون لوریو مشغول تحصیل بود، آثار الیویه مسیان را با خودِ آهنگساز کار کرد و خود را برای گذراندن کنکور بینالمللیِ الیویه مسیان آماده نمود. در سال ۱۹۷۰ پس از بازگشت به تهران، با تلویزیون ملی ایران شروع به همکاری کرد و برنامه های «شناخت موسیقی کلاسیک» را بنیان گذاشت. در کنار فعالیتهای اجرایی وآموزشی، پری برکشلی مقالات متعددی نیز به زبان فرانسه و فارسی منتشر و در مجامع بینالمللی برای معرفی آنها شرکت کرده است. همچنین «پیانولود» مِتُد نوینِ آموزش پیانو در دو جلد و آثاری در مجموعهی «الفاستیل» در انتشارات وان دو وِلد فرانسه به چاپ رسانده است.
در دفترچهی سیدی به قلم فرخ صابری میخوانیم: «تفکر آندره ژید روی زندگی و آثار علیرضا مشایخی تأثیر زیادی داشته است. قطعهی «باغهای نیشابور» با در نظر گرفتن بعضی نظرات آندره ژید در کتاب مائدههای زمینی ترجمان ذهنیتِ معطوف به رابطهی ملموس با طبیعت است. مشایخی با توجه به گفتار ژید که مایل است گفتوگو با طبیعت تبدیل به لمس طبیعت شود ارتباط نوازندگان را با سازهایی که نمیشناسند طراحی میکند و پیانیستْ اثر را روی دو پیانو با دو کوک مختلف به اجرا در میآورد. در پایانِ اثر، شنوندگان با اشارهی رهبر شریک اجرا میشوند و فضایی یادآور «سماع» قطعه را به پایان میبرد. در این اثر مشایخی برای عرضهی بخشهای موازی، تکنیک جدیدی برای نوازندگی پیانو معرفی میکند.»
پری برکشلی تحصیل موسیقی را در هنرستان عالی موسیقی تهران در کلاس کیتی خسروی (پیانیست روسی) آغاز کرد. در دوازده سالگی اولین رسیتال خود را اجرا کرد. او همراه پدرش (دکتر مهدی برکشلی) برای ادامهی تحصیلِ موسیقی به پاریس رفت. در پاریس به مدت ده سال در آکادمی مارگریت لونگ کنسرواتوار رژیونال اِمییِن و کنسرواتوار ملی عالی پاریس تحصیل موسیقی کرد و موفق به اخذ جایزهی اول شد. جوایز دیگری نیز از جمله جایزهی «بهترین اجراکنندهی باخ» را دریافت کرد. استادان او در رشتهی پیانو ایوون لوریو، ژرمن مونیه و ایوون لوفهبور بودند که هر سه از پیانیستها و مدرسان مشهور فرانسهاند. هنگامی که در کنسرواتوار ملی عالی پاریس در کلاس ایوون لوریو مشغول تحصیل بود، آثار الیویه مسیان را با خودِ آهنگساز کار کرد و خود را برای گذراندن کنکور بینالمللیِ الیویه مسیان آماده نمود. در سال ۱۹۷۰ پس از بازگشت به تهران، با تلویزیون ملی ایران شروع به همکاری کرد و برنامه های «شناخت موسیقی کلاسیک» را بنیان گذاشت. در کنار فعالیتهای اجرایی وآموزشی، پری برکشلی مقالات متعددی نیز به زبان فرانسه و فارسی منتشر و در مجامع بینالمللی برای معرفی آنها شرکت کرده است. همچنین «پیانولود» مِتُد نوینِ آموزش پیانو در دو جلد و آثاری در مجموعهی «الفاستیل» در انتشارات وان دو وِلد فرانسه به چاپ رسانده است.
در دفترچهی سیدی به قلم فرخ صابری میخوانیم: «تفکر آندره ژید روی زندگی و آثار علیرضا مشایخی تأثیر زیادی داشته است. قطعهی «باغهای نیشابور» با در نظر گرفتن بعضی نظرات آندره ژید در کتاب مائدههای زمینی ترجمان ذهنیتِ معطوف به رابطهی ملموس با طبیعت است. مشایخی با توجه به گفتار ژید که مایل است گفتوگو با طبیعت تبدیل به لمس طبیعت شود ارتباط نوازندگان را با سازهایی که نمیشناسند طراحی میکند و پیانیستْ اثر را روی دو پیانو با دو کوک مختلف به اجرا در میآورد. در پایانِ اثر، شنوندگان با اشارهی رهبر شریک اجرا میشوند و فضایی یادآور «سماع» قطعه را به پایان میبرد. در این اثر مشایخی برای عرضهی بخشهای موازی، تکنیک جدیدی برای نوازندگی پیانو معرفی میکند.»
مظالب مرتبط :
دیدگاهها
ok
افزودن یک دیدگاه جدید