پیام جهانمانی در همراهی با امیرحسین نجفی و کیارش روزبهانی دست به ساز می برد؛
اجرای «دستاس» در روز رونمایی
موسیقی ما - کنسرت موسیقایی دستاس همزمان با رونمایی به روی صحنه میشود. در روزی که قرار است آلبوم دستاس رونمایی شود کنسرت این آلبوم موسیقایی در فرهنگسرای نیاوران اجرا خواهد شد. ساعت ۹ شب روزهای جمعه پنجم و شنبه ششم دی ماه اجرایی به بهانه انتشار آلبوم دستاس («دست + آس» آسیابی است که آن را به دست گردانند.) و رونمایی از این مجموعه برگزار خواهد شد که در خلال آن بخشهای اجرا نشده این اثر اجرا میشوند. دستاس طرحی است از پیام جهانمانی برای سه نوازی تار که به همراهی امیرحسین نجفی و کیارش روزبهانی شکل گرفته است.
جهانمانی در گفتوگو با خبرنگار موسیقی ما در این باره گفت: «نام کار را دستاس به معنای آسیاب سنگی گذاشتهایم چرا که ملودیها بین ما چرخش میکنند. خورد میشوند و ماودیها دائما خورد میشوند و در ادامه جزهای کوچک به اجزا بزرگ تبدیل میشوند. این گردش سه نفره باعث شد اسم کار را دستاس بگذاریم».
او در ادامه با بیان این مطلب که آلبوم «دستاس» سه نوازی تار را شامل میشود افزود: «ممکن است در ابتدا با شنیدن این آلبوم گمان کنید با یک فضای چند صدایی مواجه هستید اما هدف اصلی ما چیز دیگری است. من در همراهی با امیرحسین نجفی و کیارش روزبهانی سعی کردیم کارکترهای مختلف گوشههای ردیف را مورد استفاده قرار دهیم. بنابراین کارها به گوشههای ردیف موسیقی ایرانی بازمی گردند بنابراین در نهایت فضای چندصدایی ارائه نمیشود. قصد ما ارائه چندصدایی هارمونیک نبوده است».
آهنگساز آلبوم «کنانه» در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اینکه در موسیقی شرق موسیقی چند صدایی به مفهوم غربی وجود ندارد افزود: «با این وجود خود این موسیقی ظرفیتهای پرداخته ناشدهای دارد. ریشه این ماجرا به بافتی از موسیقی به نام هتروفونیک باز میگردد. در این بافت، موسیقی ملودی واحد با اشکال مختلف توسط چند نفر نواخته میشود. وقتی این نواختهها به روی هم سوار میشود فضایی چند صدایی را به دست خواهند داد».
وی در ادامه در پاسخ به سوال خبرنگار «موسیقی ما» مبنی بر اینکه آیا قطعات در این آلبوم از قبل نوشته شدهاند یا فضاهایی بداهه پردازانه را ارائه میدهند گفت: «میتوانم بگویم فضا در اینجا بداهه است اما به چه معنا؟ به این معنا که قطعات بداههای بر اساس کارهایی که پیش از این ارائه دادهام هستند. با این توضیح که چهارچوب کار مشخص است و ما هر سه با هم قرارهای مشخصی داریم. اما قرارها در جاهای مختلف تغییر میکنند و نوازنده باید در همان چهارچوب دست به ارائه کار خلاقانه بزند. به همین خاطر خلاقیتهای جداگانهای که هر کدام از ما راجع به موضوعی واحد داریم، باعث میشوند مخاطب سه جمله متفاوت را در راستای یک هدف موسیقایی بشنود. در واقع در آلبوم دستاس تلاش کردیم واریاسونهای مختلف را درباره یک موضع واحد ارائه دهیم بنابراین در فضایی واحد سه روایت ارائه میشود».
جهانمانی در پایان با اشاره به هدف از ارائه کاری که احتمالا مخاطبان موسیقی جدی از آن استقبال میکنند گفت: «ریشه ارائه این کار تجربی است. به دنبال زبانی بودم که بتوانم با آن احساس نزدیکی کنم بنابراین نخواستم چیزی را ارائه دهم که همه آن را بلداند و ارائهاش میدهند. امروز در موسیقی ما نوازندههای خوب فروان هستند. شما به تعداد زیادی نوازنده و آهنگساز خوب میبینید. اما آنچه امروز کم است نبود فضای شخصی ایت. گویی هیچ کس به دنبال رسیدن به فضای شخصی و ارائه آن نیست. آنچه برای من اهمیت دارد طعم ساز مهم است که فردی به فرد دیگر باید متفاوت باشد و البته حاصل سالها تجربه اندوزی است. البته ممکن است ریشه این کار آزمون خطا باشد اما قابلیتش این است که برای خود «من» فضایی میسازد که مختص من است. بنابراین وقتی این فضا را ساختم، دیگران هم میتوانند آن را بشنوند».
جهانمانی در گفتوگو با خبرنگار موسیقی ما در این باره گفت: «نام کار را دستاس به معنای آسیاب سنگی گذاشتهایم چرا که ملودیها بین ما چرخش میکنند. خورد میشوند و ماودیها دائما خورد میشوند و در ادامه جزهای کوچک به اجزا بزرگ تبدیل میشوند. این گردش سه نفره باعث شد اسم کار را دستاس بگذاریم».
او در ادامه با بیان این مطلب که آلبوم «دستاس» سه نوازی تار را شامل میشود افزود: «ممکن است در ابتدا با شنیدن این آلبوم گمان کنید با یک فضای چند صدایی مواجه هستید اما هدف اصلی ما چیز دیگری است. من در همراهی با امیرحسین نجفی و کیارش روزبهانی سعی کردیم کارکترهای مختلف گوشههای ردیف را مورد استفاده قرار دهیم. بنابراین کارها به گوشههای ردیف موسیقی ایرانی بازمی گردند بنابراین در نهایت فضای چندصدایی ارائه نمیشود. قصد ما ارائه چندصدایی هارمونیک نبوده است».
آهنگساز آلبوم «کنانه» در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اینکه در موسیقی شرق موسیقی چند صدایی به مفهوم غربی وجود ندارد افزود: «با این وجود خود این موسیقی ظرفیتهای پرداخته ناشدهای دارد. ریشه این ماجرا به بافتی از موسیقی به نام هتروفونیک باز میگردد. در این بافت، موسیقی ملودی واحد با اشکال مختلف توسط چند نفر نواخته میشود. وقتی این نواختهها به روی هم سوار میشود فضایی چند صدایی را به دست خواهند داد».
وی در ادامه در پاسخ به سوال خبرنگار «موسیقی ما» مبنی بر اینکه آیا قطعات در این آلبوم از قبل نوشته شدهاند یا فضاهایی بداهه پردازانه را ارائه میدهند گفت: «میتوانم بگویم فضا در اینجا بداهه است اما به چه معنا؟ به این معنا که قطعات بداههای بر اساس کارهایی که پیش از این ارائه دادهام هستند. با این توضیح که چهارچوب کار مشخص است و ما هر سه با هم قرارهای مشخصی داریم. اما قرارها در جاهای مختلف تغییر میکنند و نوازنده باید در همان چهارچوب دست به ارائه کار خلاقانه بزند. به همین خاطر خلاقیتهای جداگانهای که هر کدام از ما راجع به موضوعی واحد داریم، باعث میشوند مخاطب سه جمله متفاوت را در راستای یک هدف موسیقایی بشنود. در واقع در آلبوم دستاس تلاش کردیم واریاسونهای مختلف را درباره یک موضع واحد ارائه دهیم بنابراین در فضایی واحد سه روایت ارائه میشود».
جهانمانی در پایان با اشاره به هدف از ارائه کاری که احتمالا مخاطبان موسیقی جدی از آن استقبال میکنند گفت: «ریشه ارائه این کار تجربی است. به دنبال زبانی بودم که بتوانم با آن احساس نزدیکی کنم بنابراین نخواستم چیزی را ارائه دهم که همه آن را بلداند و ارائهاش میدهند. امروز در موسیقی ما نوازندههای خوب فروان هستند. شما به تعداد زیادی نوازنده و آهنگساز خوب میبینید. اما آنچه امروز کم است نبود فضای شخصی ایت. گویی هیچ کس به دنبال رسیدن به فضای شخصی و ارائه آن نیست. آنچه برای من اهمیت دارد طعم ساز مهم است که فردی به فرد دیگر باید متفاوت باشد و البته حاصل سالها تجربه اندوزی است. البته ممکن است ریشه این کار آزمون خطا باشد اما قابلیتش این است که برای خود «من» فضایی میسازد که مختص من است. بنابراین وقتی این فضا را ساختم، دیگران هم میتوانند آن را بشنوند».
منبع:
اختصاصی سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : پنجشنبه 27 آذر 1393 - 11:45
افزودن یک دیدگاه جدید